Ergens naar toe....
In 1986 studeer ik af aan de Hogeschool voor de Beeldende Kunsten te Utrecht. (1e graads lerarenopleiding)
Tijdens het laatste jaar van de academie onderzoek ik de grenzen van de figuratie en ontstaan de eerste abstracte werken in olieverf. Vanaf het begin maak ik monumentale schilderijen waarin kringelende lijn- en golfpatronen melodieus in elkaar overlopen. Mijn fascinatie gaat uit naar “ritmische structuren” die de menselijke waarneming in verwarring kunnen brengen.
Een paar jaar na mijn opleiding volgen enkele tentoonstellingen, ondermeer bij TNO (Instituut voor Zintuigfysiologie te Soest, 1991) en in het ‘Paleis op de Dam’ (Koninklijke Subsidie, 1993). In 1994 wordt een monumentaal werk aangekocht ('de Eerste Dag') voor de Collegezaal van B&W, Gemeente Amersfoort. In 1997 ontvang ik een basisstipendium en in 2008 een werkbudget (LIVE) van het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst.
Als docent, verbonden aan het Cultureel Centrum van de Universiteit Utrecht, kom ik in aanraking met de aquareltechniek. Het vluchtige en spontane karakter van deze techniek ervaar ik als een aangename tegenhanger van de meer trage en doorwerkte manier van schilderen in olieverf. (soms werk ik meer dan tweeduizend uur aan een schilderij).
In 1994 verschijnen de eerste aquarellen van koeien. Min of meer door toeval raak ik onder de indruk van de rijkdom aan variaties en uiterlijke vormkenmerken van deze beesten. Ik kom tot de ontdekking dat ‘volstrekt willekeurige combinaties van lichtval, houding of beweging een subtiel kijkspektakel kunnen veroorzaken’.
Tijd speelt een belangrijke rol in al mijn werk. Met het model tekenen in zeer korte standen (tussen 3 of 10 minuten) probeer ik een zekere directheid te bereiken. Door de beperkte tijd 'dwing ik' mijzelf - bijna vanzelfsprekend - te beperken tot de essentie van wat ik zie. Het resultaat is niet de afbeelding van een model maar de weergave van een vluchtige indruk; een schim van kort en intensief waarnemen.
Vanaf 1996 volgen tentoonstellingen in ondermeer Hogeschool Domstadt (Utrecht), het Rietveldpaviljoen de Zonnehof (Amerfoortse Salon), Museum Rijswijk en het Drents Museum.
In 1998 win ik met het schilderij Résonance de publieksprijs Amersfoortse Kunstschatten, een tentoonstelling die plaatsvond in de Elleboogkerk.
Mijn kunstenaarschap combineer ik met activiteiten op het gebied van kunsteducatie. Als docent ben ik verbonden aan meerdere instellingen. (Zie cursussen en onderwijs.)
Ondertussen probeer ik te bouwen aan mijn 'oeuvre'. Na jaren van onderzoek hoop ik een groot schilderij - waar ik ruim 18 jaar geleden aan begonnen ben - binnen 'afzienbare tijd' - te kunnen voltooien èn zowaar te exposeren!
In augustus doe ik mee met de tentoonstelling het Friese Paard in Beeld in Museum Opsterlân te Gorredijk. Dit in het kader van Leeuwarden-Frieslân Culturele Hoofdstad 2018
Hiernaast ziet u een afbeelding van mijn atelier in Amersfoort waar ik - mede dankzij de gemeente Amersfoort - de mogelijkheid heb om te kunnen werken.
...omdat de werkelijkheid - wat mij betreft - zonder kunst onmogelijk kan bestaan!
Afbeeldingen van mijn werk zijn te vinden in Het Haagse Platteland (een uitgave van LTO-Nederland, 1998), het Paradijs der Runderen (Stichting Uitgeverij Noord-Holland, 2001) en Aquarelleren in Nederland, Zoeken naar het licht (Uitgeverij Thoth, 2003).
Artikelen over mijn werk verschenen o.a. in de Amersfoortse Courant ( ''‘Eerste Dag’: schilderij vol spanning’, 1994), de Haagse Courant (Aquarellisten hoeven zich niet te schamen, Cees van de Geer, 2003 ) en het AD (Trek een ladekast open en je ziet koeien, Thea Figée, 2006)
Meer informatie vindt u in menubalk onder documenten: DIVERS